Nar I - II

bir sahil kentinde yalnız yürümüşlüğüm vardı
şimdi alıp kendime saklıyorum yol kenarı mutsuzluğumu
bir kadın dağıtır sol kolumu
sağ kolumdan bir adam toplamaya başlar hemen
başka biri yirmi lira uzatır
"manası yok" diye bağırdım ben de fransızca bilmeden
matisse’in bir tablosunu sevdim
ve ölüme giderken anneme el salladım
bir kadından gitmeyi orada öğretmişti bir neşter

şimdi nasıl olsa dönüşü olmayan bir otobüs biletimiz var

ve bir çocukluk hayalidir ölüm bende

işte sırf bu yüzden anestezi kokularında bir bıçak saplıyorum umuduma

büyüyüp her seferinde dirseklerinden öpüyorum bir çocuğun 

şimdi bütün egzistansiyalistleri öldürüp şehre giriyorum

üstüne basılmış narları topluyorum

sende usulca sıyrıl geçmişinden, 

köpeklerinden, suyundan

inanılmayacak mevzu değil bütün bunlar

sartre dahil herkes bilir

varoluş senden sonra gelir.

21.07

21.07.2014

Aliağa

II

Bak bu kadın güzel, 

bak kısa boylu, alımlı, üstelik sarışın

Bir ton kapalısı kumraldır, 

Evet evet dedi.

Şu ikisi de ona uzanan ellerim

Güzel.

Evime yürüyorum bir hafif raylıya binip

Havadaki mutsuzlukları süpürdüm

Nasıl olsa eve gidiyorum yıkanırım 

Belki sadece uyumaktadır bir ev sakinleriyle beraber

Oysa ben artık sakin falan değilim. 

Şehrin bütün kapıları kilitli. Çıkarın beni!

Ben İzmir’in bir sokağında ölmekten çekinmem.

Ben Kadıköy’e yakın bir kentte de ölebilirim,

Güzel.

Cenneti uzatır mısın , cennet, lütfen?

Alsancak’ta durup seviniyorum.

Bekle.

İndim.

(…)

Geldim, geldim.

Sesini topladım avuçlarıma öyle geldim

Tütüncüleri gezdim

Kaldırımlara yalnız oturmak zorunda kaldım.

Kötü.

Küçüklerime öğütler verdim

Sizlere kaldırımda oturacak kadınlar lazım.

Ya da ben duydum.

Evet evet dedi.

Birkaç yüz lirayı alıp cebime koydum

Yine de fakirlikten yakındım,

haklıydım.

24.07.2014 

Alsancak/ İzmir